murphy's law

Dezelfde trein tot Assen, van daar met de bus naar het Mercurehotel. Totaal dus 6 uur onderweg! Na lang slapen en een stevig ontbijt, t.o. het hotel met Pieterpad deel twee begonnen tot aan Zuidlaren. Verstandig geworden na de vorige keer, goeie voornemens; nu in een rustig tempo gaan lopen en niet te veel uren achter elkaar door en wel regelmatig onderweg rusten. We hoeven geen prestatie te leveren, we doen dit voor de lol! Het blijft stiekem wel heerlijk om een bladzij van het boekje om te kunnen slaan of een provincie "af te vinken", maar we zijn heus niet ambitieus!
Over de provinciegrens, langs veen- en heidegebied. Af en toe een buitje, maar dragelijk. Het eerste hunebed gescoord, nog in Groningen. Na de koffiepauze ook nog uitgebreid geluncht in Zuidlaren. Saksische boerderijen aan de Brink. Berend Botje bezocht, per ongeluk op een leuke modewinkel gestuit en omdat we toch nog tijd over hadden, nog maar wat kilometers verder door gelopen, op weg naar Zeegse. Even niet goed opgelet bij de route via Dennenoord waar de weg opgebroken was en vervolgens een flinke extra lus moeten maken. Sorry Toos en Bertje, Dennenoord gaan we dus niet meer van dichtbij zien... Hoezo rustig aan, niet teveel kilometers lopen? Onze goede voornemens waren op slag weg. Uiteindelijk ergens, wat een afgang, de weg gevraagd in de regen en langs de snelweg gelopen tot we weer op de route waren. In Schipborg met het water in de mond door moeten lopen langs restaurant de Drentse Aa, helaas geen hotelkamers. Vanwege de wintertijd begon het al te schemeren. In het bos werd het donker... Toos en Bertje hebben de route zoveel mogelijk langs dorpen en steden, via natuurgebieden, geleid. Natuurlijk prachtig, maar in het donker toch wat lastig en eigenlijk ook een beetje eng. Terug naar de weg met hulp van drie joekels van honden waar gelukkig ook een nette meneer bij hoorde en los van de route, terug langs het fietspad, naar Zeegse. De, echt!, een-na-laatste hotelkamer in het Golden Tuliphotel gescoord. Hoe kan zo'n groot hotel in the middle of no where, op zaterdagavond zo vol zijn???
We waren zo moe! Douche, eten, glaasje wijn, beetje tv en toen vroeg naar bed. Maar na een uurtje slaap allebei wakker door Marjo's telefoon; welke gek belt nog zo laat ?! Het bleek een voicemailbericht van Marian op zoek naar de bushalte in Maastricht, van de dag er voor te zijn... Klaarwakker... Als het eenmaal tegen zit, Murphy, niet waar?

De volgende ochtend redelijk opgefrist en na nog meer hunebedden en koffie in Gasteren, het Ballooerveld over. Allebei "jeugd"herinneringen hier, maar helaas was het zo mistig dat we al moeite moesten doen om elkaar niet uit het oog te verliezen! Vliegenzwammen, vennetjes, ganzen in de mistige lucht. Jammer van het mooie natuurgebied, maar het paste wel bij dit drentse landschap, witte wieven... Uiteindelijk behoorlijk verkild in Rolde aangekomen, bij de eerste de beste (chinese) snackbar wat gegeten, het hotel voor het volgende deel- Erkelens- geboekt en met de bus terug naar Assen. Geen vertraging in de trein naar Maastricht deze keer en toch een voldaan gevoel ondanks het mindere weer! Heerlijk om twee dagen buiten te zijn en ook in de mist is ons eigen land mooi. Enne, niet dat het iets uitmaakt, maar we zijn al op bladzijde 80 van het gidsje.....